In Frankrijk, buiten de grote steden, zie je heel veel huizen achter een muur(tje) en een hek. En als je goed kijkt is dat eigenlijk bij elk huis! Zeker in het buitengebied. De hekken zijn vaak 3-delig, met een loophekje. Als dat loophekje dicht is, wordt je niet geacht ongevraagd het terrein op te lopen. Meldt je maar gewoon bij de bel aan de poort! Afgezien van privacy is er ook een aansprakelijkheids reden om je terrein rondom af te sluiten. Als je terrein open toegankelijk is en een bezoeker, al of niet uitgenodigd, op jouw terrein een ongeval krijgt ben je daarvoor in principe aansprakelijk! En ons terrein is op meerdere plaatsen vrij toegankelijk, dus daar zijn we wat aan gaan doen. Vorig jaar, in september kochten we een 3-delig hek, maar tot op heden waren we er nog niet toe gekomen daar iets mee te doen. Maar met het omvallen van de lange muur en het opruimen daarvan ontstond er wel een heel groot gat in onze privacy!
Het grove opruimwerk had wel grote (tractor-)sporen achtergelaten.
Gelukkig, jazeker, viel er veel regen waardoor de harde leem veranderde in pottenbakkers klei: makkelijk glad(der) te maken. Met grond van het ontstane taluud en wat tuingereedschap ben ik de tractorsporen te lijf gegaan, heb ik de leggen opgevuld en alles wat glooiender gemaakt. Zo, nu komt het hek goed van pas! Coby heeft het hek in “bleu lumineux”, lichtend blauw, geverfd,
dus was het mijn beurt om twee pilaren te metselen waartussen het hek opgehangen moet worden. Maar hoe zorg je nu dat die twee pilaren op de juiste afstand van elkaar staan om een hek met 3 scharnierende delen er exact tussen past? De scharnieren van het hek zitten er vast aan gelast en je wilt voorkomen dat je passtukken op de pilaren moet zetten…Meten dus?! Toen de pilaren stonden en ik het hek er tussen plaatste bleek het hek bijna 2 cm te breed! De oplossing? Door de drie hekdelen niet precies in elkaars verlengde te sluiten, maar het hek enigszins naar buiten geschaard te sluiten zijn die noodzakelijke centimeters “gevonden”.
Er stond alweer enige tijd een aanhanger vol met fijn zand op mij te wachten, niet van dat grove metselzand, maar meer dat fijne “aansmeer” zand, stucadoors zand. En in huis2 lag nog een stuk “naakt” beton, de entree en de toekomstige 2e slaapkamer met de doorloop naar mijn werkplaats. Dat naakte beton vroeg om aankleding. Als vingeroefening eerst maar eens de doorloop van een strakke zand/cement deklaag voorzien en dat ging boven verwachting. Die deklaag moet absoluut vlak zijn als je er, zoals het plan is, plavuizen op wilt lijmen! Goed, de vingeroefening was geslaagd, dus nu was de 2e slaapkamer aan de beurt. Eerst keurig netjes een groot aantal 0-punten, hoopjes cement met een vlakke bovenkant die onderling allemaal waterpas liggen, uitgezet en toen in het “diepe”. Nooit eerder heb ik zo’n zand/cement deklaag aangebracht, maar met de juiste voorbereiding is het prima gelukt en kan het zichtwerk beginnen: plavuizen leggen!
Ons avontuur met de nieuwe elektra aansluiting is een nieuwe fase ingegaan. De aarding van het systeem is zonder herkeuring goedgekeurd op basis van de verklaring dat de aarding aan de wapening van de betonnen vloer is vastgezet. En voor de franse vakanties beginnen, kwam een technicus van de energieleverancier de hoofdzekeringen plaatsen en heeft onze electricien de aansluiting van het hele huisnet op de hoofdzekeringen gemaakt. Dus kunnen we nu eindelijk verder!
Kijk ook eens op “(Over)leven in Frankrijk”, ons alledaagse blog.
(Ver)bouwen en genieten 